Het mooiste, beste en het leukste?

De vraag die je steeds krijgt als je weer terug bent van vakantie is: En? Wat was nou het leukste wat jullie gedaan hebben? Wat vond je het mooist? Eerlijk gezegd vind ik het heel ingewikkeld om te kiezen.

Wat was nou leuker? Die treinreis met al zijn ongemakken en dat eindeloze landschap? De stilte van Halong Bay? Het imposante Angkor Wat? De gekte in het Zomerpaleis of toch die van Bangkok? Alle geuren, kleuren en smaken? Ik weet het niet. Wat ik wel weet is dat we nog een hele klus krijgen met het uitzoeken van de foto's en het maken van een montage. We hebben een eerste versie gemaakt, ff snel toen we net terug waren, maar daarmee zijn we er natuurlijk niet. Van de ruim 1000 foto's zijn er nu nog zo'n 600 over... en daarvan komt een deel in het album. Daar ga ik binnenkort mee puzzelen, terwijl Roeland zich over de montage van de filmpjes gaat buigen. Een paar foto's heb ik nog uitgezocht voor hier op het blog, gewoon, omdat ik het zo saai vond met alleen maar tekst over Singapore.... ;-)

...en we zijn er weer

Ja, terug in Nederland. We zijn gisterochtend rond 6 uur geland op Schiphol na een vliegreis van meer dan 12 uur. Helaas hadden we geen plekken bij de nooduitgang, dus van slapen is niet heel veel gekomen, maar we zijn wel weer heelhuids aangekomen.

Vanuit Koh Samui zijn we naar Singapore gevlogen waar we in de avond aankwamen. We hadden een airport-pickup geregeld, dachten we, maar die stond niet klaar. Gelukkig was een shuttlebus snel geregeld en een uurtje later stonden we op de kamer in het guesthouse. We kregen wel een IKEA gevoel (de inrichting kwam hier overduidelijk vandaan), maar het was erg netjes, met een goed bed en prima douche.

De volgende dag hebben we Singapore ontdekt. Nou ja, we zijn een groot aantal malls ingegaan, want er is buiten dit niet heel veel te zien. Singapore is groot, netjes, schoon en alles is goed geregeld. En dat is precies waarom het onze stad (staat) niet is, er zijn geen 'rough edges' te vinden. Alles gebeurt binnen (in de airco) in tegenstelling tot bijvoorbeeld Bangkok, waar het leven zich voornamelijk buiten op straat afspeelt.

In de middag hadden we afgesproken met Stephanie en met haar hebben we gewandeld in de botanische tuin van Singapore. We hebben veel bijgepraat en aan het eind van de middag zijn we naar hun huis gegaan voor een verkoelende duik in het zwembad en samen gegeten. Natuurlijk hebben we hun dochter ook kunnen zien,... wat een leuk meisje!

De twee dagen erna hebben we gevuld met winkelen, film kijken (onder meer de nieuwe Transformers, want we werden in Singapore doodgegooid met de merchandise.... film zelf is lachwekkend slecht!) en we hebben de laatste dag geluncht met Stephanie bij de haven.

En daarna was het tijd om naar huis te gaan, terug naar de Torenstraat. Rond half 8 sjokten we onze straat binnen. Al gauw werden we door de buren gesignaleerd en boden Martin en Ute ons een ontbijt aan. Daar zeg je geen nee tegen en binnen het kwartier zaten we buiten in de Hollandse ochtendzon te picknicken met verse broodjes, lekkere koffie en goed gezelschap. Wat wil je nog meer?

Snorkelen, spa & Singapore

Tanote Bay was de ideale plek om tot rust te komen, het enige wat je er kunt doen is snorkelen, chillen en lekker eten (met dank aan de kok van Diamond Bungalows). Roeland heeft tijdens het snorkelen verschillende keren een haai gespot, maar Mireille heeft er geen een gezien. Zij was te druk met foto's maken... ;-)

Maar ook nietsdoen gaat vervelen, dus na een kleine week zijn we verkast naar Koh Samui. Inderdaad, het Benidorm van Thailand (en de plek waarvandaan we naar Singapore vliegen). We hebben een brommer gehuurd en zijn het hele eiland rondgecrosst. Onze conclusie: Koh Samui is een vreemde plek, een verzameling van toeristenattracties (kroegen, 'massage' salons, olifantentrekking en een gigantische hoeveelheid winkels met de typische shirts, badkleding en andere prullaria) en dure resorts waar je helemaal in de watten gelegd kan worden. Natuurlijk hebben wij de kans gegrepen om een middagje te chillen in zo'n superdeluxe spa... ;-)

En we hebben gekookt. Voor het eerst in 7 weken hebben we zelf een maaltijd klaargemaakt. Het Thaise eten is namelijk superlekker, dus hebben we een kookcursus gedaan om erachter te komen wat het geheim van de kok is! Ook hier hadden we weer het voordeel van het laagseizoen: we waren de enige twee cursisten.

Het eindresultaat kun je zien in de diavoorstelling... het was erg lekker. We zitten nu op het vliegveld van Koh Samui, te wachten op de vlucht naar Singapore. Het zit er bijna op, eind deze week zijn we weer in Nederland.......

Koh Tao

We hebben ons bounty beach gevonden: Tanote Bay op het kleine eiland Koh Tao. De reis er naar toe was vermoeiend (slapen in een Thaise trein met extreem veel kabaal en heen en weer lopende mensen is niet makkelijk als je eigenlijk net niet in het bed past), maar we hebben nog een ruime week om bij te slapen. De komende week gaan we zonnen, zwemmen, snorkelen, lezen, kortom: vakantie vieren! ;-) In het Fries noem je dat deljaan, oftewel, je er bij neer leggen. In de breedste zin van het woord.

Maandag de 22e vliegen we vanaf Ko Samui (dat is hier vlakbij) naar Singapore, voor de laatste paar dagen van onze trip.

Filmpjes!

De filmpjes, die we tot nu toe op het blog hebben geplaatst, smaken bij veel mensen naar meer. We hebben veel meer (al meer dan 60, dus Roeland heeft nog wel wat te monteren als we terug zijn), maar het uploaden gaat echt supertraag. Een half uur de laptop laten draaien voor een filmpje van nog geen minuut is niet echt handig. Dus hebben we een achterdeur bedacht: we hebben een paar filmpjes via ftp op een andere website gezet..... en via deze linkjes kunnen ze bekeken worden.

Nummer 1: hoe checken ze de trein van de Transmongolie express?

Nummer 2: hoe vind je je groep terug in het Chinese Zomerpaleis? (let op: chinezen maken heel veel kabaal!)

Nummer 3: hoe ziet Halong Bay eruit?

Nummer 4: hoe groot zijn de boomwortels in Angkor Wat?

Nummer 5: wat is de beste omschrijving voor het Royal Palace in Bangkok?

Nummer 6: hoe lang is de liggende Buddha in Bangkok?

De internetverbinding hier in Bangkok is goed, vandaar dat we de filmpjes nu online gooien. We hebben geen idee of er uberhaupt internet is op het tropische eiland waar we morgen naar toe gaan, maar goed, tot nu toe hebben we overal waar we geweest zijn nog wel ergens iets van gratis WIFI kunnen vinden. Daar kan Nederland nog wat van leren!

Keuzes, keuzes en keuzes

Als je 8 weken op vakantie gaat en je wilt alles zien, dan zul je uiteindelijk keuzes moeten maken; Wat doen we wel, wat doen we niet, wat doen we later,....

Keuze 1: Laos. We willen er graag naartoe, maar om dit er even tussendoor te doen en het in het reisschema te proppen, bleek geen goede optie. Dus keuze 1: Die gaan we volgend jaar doen. Het is een prachtig land en dit willen we zeker zien, maar dit stellen we nog even uit. Vliegen naar Bangkok is toch niet duur,... ;-)

Keuze 2: Hotel in Bangkok. Ok, je besluit dat je het vliegtuig neemt naar Bangkok, maar dan moet je wel een hotel kiezen. Laten er nou net in Bangkok een ontelbaar aantal hotels en guesthouses zijn... Goed, Tripadvisor.com helpt dan en we zitten nu midden in het centrum, aan een soort grachtje, met een koel zwembad, een heerlijke kamer en zeker niet duur in een prachtig hotel. Moeilijk te vinden voor onze taxichauffeur, maar een geweldige keuze.

Keuze 3: Wat gaan we doen? Je kunt natuurlijk van alles doen in deze miljoenenstad. Maar ja, het meeste en leukste is te zien in het centrum. Dus gisteren zijn we gewoon wezen sjokken door de 'touristarea', de meest kansloze plek van heel onze reis tot nu toe en vandaag zijn we Chinatown ingegaan. Chinatown ligt een aardig eindje lopen van ons hotel, dus hebben we de boot genomen. Voor 13 Baht (30 cent) kun je met de boot de rivier op. Het zijn gewoon lijndiensten die elke 10 minuten varen, echt ideaal! Chinatown was natuurlijk erg druk, erg warm en erg... ja vooral heel erg leuk. Wat een zooi verkopen die Chinezen toch,... en raadt eens aan wie ze die zooi allemaal kwijtraken? ;-)

Keuze 4: Hoe lang? Hoe lang blijven we in Bangkok? Nou, we hebben het vandaag zo leuk gehad, dat we donderdagavond pas weer weggaan. Morgen gaan we echt een dagje sightseeing doen (foto's volgen..).

Ehhh, maar Roeland en Mireille, jullie zouden toch nog een bountystrand gaan bezoeken?

Keuze 5: Waar gaan we snorkelen, zonnen, zwemmen en onze eigen 'ZwitserLeven gevoel' video maken? Nou, dat viel nog niet mee. Er zijn heel veel mogelijkheden met ieder zijn voor- en nadelen. We hebben gekeken naar Ko Samet (te druk), Ko Chang (groot met veel natuur, maar te ver), Ko Samui (Benidorm in Thailand) en Ko Phi Phi en Phuket (Wat denken jullie nou zelf???) Nee, we gaan naar Ko Tao. Dit is een klein eiland, erg rustig, niet heel duur en je kunt op een aantal plekken vanaf het strand snorkelen (en ook nog wat leuke vissen en koraal zien), heerlijk zonnen, zwemmen en er zijn genoeg plekken met van die hutjes op strand wat er in die ZwitserLeven reclame altijd zo paradijselijk uit ziet.

Exploring the temples

We hadden het al aangekondigd: het was tijd voor een van de belangrijkste trekpleisters van Cambodja. Angkor Wat, een van de grootste tempelcomplexen ter wereld, ligt een aantal kilometer boven het plaatsje Siem Reap. Het tempelcomplex is in totaal 1542 km2, net iets groter dan de provincie Utrecht. We huren een tuktuk in om ons overal naar toe te rijden. Het is niet te doen om dit allemaal te belopen. Zeker niet omdat het hier hartstikke warm is, iedere dag ongeveer 35 graden.
In twee dagen hebben we de belangrijkste attracties bekeken: Angkor Wat, de naastgelegen stad Angkor Thom en een aantal van de kleinere tempels. Angkor Wat is gedeeltelijk gerestaureerd (Pol Pot heeft geprobeerd om de hele boel met de grond gelijk te maken), waardoor je een goed beeld krijgt van hoe het er in de hoogtijdagen uit heeft gezien. Belangrijkste periode was van de 8e tot de 12e eeuw. De tempel is gigantisch, allemaal gangen, binnenplaatsen en koepels. Het schijnt dat het 37 jaar heeft geduurd om het hele complex te bouwen. Alle muren zijn bewerkt, echt fantastisch om te zien.
Wat wij allebei heel bijzonder vonden was de Bayon, de tempel van Angkor Thom. Deze tempel is vooral bijzonder door de 216 boeddhagezichten, op iedere hoek van de toren 1. De tempel is opgebouwd in drie lagen, dus het was flink klimmen geblazen. Een van de kleinere tempels, Ta Prohm, is totaal overwoekerd door grote vijgenbomen en kapokbomen. We waren daar vroeg in de ochtend, dus het was er nog helemaal stil. Indrukwekkend.......
Het liefst hadden we deze hele blog volgegooid met foto's, we hebben de afgelopen dagen ontzettend veel indrukken opgedaan. Maar een van de nadelen van Siem Reap is dat internetconnectie hier wat lastig is, dus het publiceren van foto's in de blog is vrij ingewikkeld. In de diavoorstelling staan meer foto's, met beschrijvingen erbij.

Cambodja

Vanuit Saigon zijn we met de bus en de boot naar Cambodja gereisd, een trip van twee dagen door de Mekong delta. Twee dagen die vooral leuk waren omdat we allerlei leuke mensen ontmoet hebben onderweg. Verder hebben we een drijvende markt bezocht (stelde niet heel veel voor) en zijn we door een drijvend dorp gevaren. Was op zich interessant, nadeel was dat het overal erg stonk en dat de motor van de verschillende boten enorm veel kabaal maakten. De Mekong delta viel ons een beetje tegen......
Het tegenovergestelde kunnen we zeggen van Cambodja... Dat vinden we echt een ontzettend leuk land! Het gekke is dat alle reisgidsen het hebben over de ontzettend aardige Vietnamezen en de wat afstandelijke Cambodjanen. Onze ervaring (en ook die van bijna alle mensen die we onderweg hebben ontmoet) is tegenovergesteld: Cambodjanen zijn vrolijk, ontzettend vriendelijk en geinteresseerd, terwijl de gemiddelde Vietnamees behoorlijk onbeschoft is. In Phnom Penh hebben we ons verbaasd over de pracht en praal van het koninklijk paleis en zijn we natuurlijk naar de Killing Fields en het bijbehorende museum gegaan. Dat was zeer indrukwekkend, het is niet voor te stellen dat Pol Pot en zijn mannen in ruim drie jaar tijd het grootste deel van de Cambodjaanse bevolking op beestachtige wijze uitgemoord hebben.Vandaag zijn we met de bus van Phnom Penh naar Siem Reap gereisd. De komende dagen hebben we uitgetrokken om de wondere wereld van Angkor Wat te verkennen, het grootste tempelcomplex ter wereld. Ons bezoek aan Laos stellen we uit tot nader order, we redden het deze vakantie niet om daar ook nog heen te gaan. Want dan kunnen we er maar 2 of 3 dagen doorbrengen en dat vinden we te weinig.

Wel en zeker niet zelf brommen!

We hebben zelf gebrommert in Hoi An! Omdat de tour in Hue ons erg goed bevallen was en het niet erg druk was in Hoi An hebben we de stoute schoenen aangetrokken en zelf brommers gehuurd. Nou ja, het zijn motorbikes die (dit hebben we getest) met gemak 70km/uur halen en dat is best lekker op een goede asfaltweg en met die hitte.Het idee was om zelf naar het strand van Hoi An te rijden en daar even een paar uurtjes door te brengen. Nou, daar was het erg druk (nationale feestdag enzo) dus toen zijn we richting Da Nang gereden en uiteindelijk een heel mooi, rustig strand gevonden. Dit bleek achteraf het beroemde China Beach te zijn. We hebben er heerlijk van de zon genoten en toen het daar ook druk begon te worden zijn we weer snel teruggereden naar ons prettige hotel.Nu zitten we in Ho Chi Minh City waar ik zeker niet durf te brommen. Het is hier echt een totale chaos op de weg. Iedereen, ja echt iedereen doet maar wat. Dat het vaak goed gaat is een godswonder. Dus zijn we lopend naar het War Remnants museum gegaan (erg indrukwekkend) en we hebben het parlementsgebouw van binnen gezien dat na mei 1975 niet meer is veranderd. Dat is te zien, maar als je het over 'camp' hebt,... this is it!

Morgenochtend vertrekken we met de boot voor een tweedaagse tocht door de Mekongdelta en uiteindelijk zullen we dan in Phnom Phen in Cambodja terecht komen. Wij melden ons dan weer.

Hier volgt een filmpje van de chaos in Saigon.....

Op de brommer.......

De treinreis van Hanoi naar Hue was - op zijn zachtst gezegd - een hele onderneming. We hadden dagen van te voren kaartjes gekocht, maar de zgn soft sleepers waren toen al uitverkocht. Dus werd het een hard sleeper, 13 uur lang in een coupe met 6 bedden. Oftewel: rechtop zitten is geen optie, niet voor vietnamezen dus zeker niet voor ons......Maar goed.... we hebben Hue bereikt en stapten zondagochtend bij Cafe on Thu Wheels binnen, rechttegenover ons hotel. Eigenaresse Thu serveert heerlijk en goedkoop ontbijt (we betaalden ongeveer 2,5 euro voor een prima ontbijt), maar biedt ook tours aan op de Motobike, oftewel de brommer. Dat leek ons wel wat, dus maandagochtend gaan we op stap. Het is heerlijk achterop de brommer, lekker koel... ;-) Onze chauffeurs nemen ons mee naar de belangrijkste bezienswaardigheden in de omgeving van Hue, een aantal pagodas, graftombes en de bunkers. We gaan de heuvels in waar tijdens de Vietnamoorlog ontzettend gevochten is en hebben uitzicht op Hamburger Hill......

Het leukste van het brommer rijden is het feit dat we door allerlei dorpen rijden, door de rijstvelden, weg van de grote weg en de drukte van de stad. Een klein fietspad is meer dan genoeg! We gaan ook naar een van de vele boedhistische kloosters van Vietnam. Er zijn heel veel monniken in dit land, de monniken hoeven niet te betalen voor eten of een plek om te slapen en leren wel lezen en schrijven. Voor arme gezinnen is het vaak een manier om hun kinderen een toekomst te geven.
De volgende stad op onze lijst was Hoi An. Vanuit Hue is dat zo'n 4 uur rijden. Thu had een goede suggestie: met de auto naar Hoi An en onderweg stoppen bij de leukste bezienswaardigheden. Dat klonk ons - na de ervaring met de trein - als muziek in de oren. Bij het ontbijt hadden we kennis gemaakt met een Duits echtpaar, zij wilden ook richting Hoi An, toevallig op dezelfde dag als wij. We zijn uiteindelijk met zijn 4-en gegaan, zo konden we de kosten mooi delen. Het was gezellig om zo te reizen, we hebben een uur aan het strand gelegen, konden zwemmen in een waterval en hebben ons opnieuw verbaasd over het mooie landschap van Vietnam. We zijn nu op de helft van onze trip, er liggen vier weken achter ons en ook nog vier weken voor ons. We doen het in Hoi An even rustig aan, we hebben een hotel met een zwembad, kunnen lekker naar het strand en gaan straks de kleren passen die ze hier voor een habbekrats op maat maken. Vrijdag vliegen we naar Saigon om vandaaruit aan de volgende etappe te beginnen: met een boot naar Cambodja om daar in ieder geval de tempels van Angkor Wat te bezoeken.

Halong Bay....

Het stond heel hoog op het verlanglijstje voor deze reis: een paar dagen naar Halong Bay. Dit natuurgebied ligt ruim 100 km van Hanoi af. We hebben in Hanoi een trip geboekt: 1 nacht slapen op een boot in de baai en 1 nacht in een heus resort.

Belangrijkste reden om voor deze trip te kiezen - naast de goede reviews die we over de organisatie hadden gelezen en de redelijke prijs - was het feit dat we dan 2 keer konden kayakken in de baai. Dat leek ons wel wat. Het bleek een hele goede keuze.

Ten eerste zaten we met zijn 2en en onze gids Khanh - spreek uit Hein - op een boot waar maximaal 20 mensen op konden slapen - het is laag seizoen hier in Vietnam - , ten tweede was de baai adembenemend mooi en ten derde was het kayakken superleuk.

Khanh nam ons mee naar een van de drijvende vissersdorpen in de baai, ook dat was een bijzondere ervaring. Het is een compleet andere wereld, erg indrukwekkend.

Het was een goede trip, superrelaxed en zeer ontspannen. We konden in alle rust genieten van al het moois om ons heen en het goed in ons opnemen. Vlak voor we van boord gingen zagen we nog 2 hele zeldzame apen: de witkop langoer. Er zijn 50 van deze apen op het eiland Cat Ba, het eiland waar het resort was. Terwijl we langsvoeren sprongen er 2 door de bomen... We hadden graag nog een halve dag op het strand gelegen in het resort... helaas regende het de hele ochtend keihard. Dus dat werd niets! Het armbandje kon ongebruikt weer ingeleverd worden bij de receptie... ;-)

We slapen vannacht nog in Hanoi, morgen nemen we de trein naar Hue.

In het park.....

Inmiddels zijn we al een paar dagen in Hanoi. We doen het rustig aan, het is hier warm en zeer vochtig. Brommers kieken krijgt een andere betekenis in Hanoi, alles en iedereen rijdt er hier een, lijkt het wel. De straat oversteken is even wennen, rustig doorlopen is de truc (dank ida, vanavond gaan we naar het waterpoppentheater....), dan rijdt iedereen wel om je heen.

Afgelopen zondag waren we nog in Peking en zagen we hoe de Chinezen zich vermaken: muziek, zang en dans in het park!

soms.......

...maak je dingen mee waarvan je niet verwacht had dat je het ooit zou
doen. Zoals de Chinese Muur beklimmen.....

7865 kilometer in een trein......

Mongolie is een land van tegenstellingen: in de hoofdstad is het verschrikkelijk druk (er wonen 1,2 miljoen mensen in deze stad, dat is de helft van de totale bevolking) en die rijden graag in grote auto's. Voor ons geldt: oversteken is op eigen risico!

Buiten de stad is het adembenemend mooi en helemaal stil. We overnachten in een ger, zo'n mooie ronde tent.

We wandelen een paar uur door het gebied in de buurt van onze camping. Het is te zien dat toerisme booming is: overal zie je campings. Om eerlijk te zijn hadden we niet verwacht dat we het zoveel zouden zijn, maar goed. Het is 's avonds vrij koud, dus de houtkachel wordt hoog opgestookt. We slapen heerlijk.

Na nog een dag sightseeing in UlaanBaatar stappen we op donderdagochtend weer in de trein. Bestemming: Beijing! Dit keer hebben we twee Deense meiden als coupegenoten.

Het uitzicht onderweg is prachtig, van de woestijn gaan we via de bergen naar de hoofdstad van China.

En daar zijn we nu.... in een stad die net zo groot is als heel Belgie. Ons hotel is super, een oase van rust in deze hectische stad. Een prachtige kamer, met een computer zodat we kunnen internetten (ook makkelijk: kunnen we relaxed mailen en jullie reacties lezen ;-)), goede bedden, de hele mikmak. We hebben 7865 kilometer afgelegd in 3 etappes en het moet gezegd worden: we hadden geen vertraging. Nog geen minuut. Daar kan de NS nog een puntje aan zuigen!

Morgen gaan we naar de Chinese Muur en het zomerpaleis, overmorgen pakken we het vliegtuig naar Vietnam. Dan begint de tweede etappe... een kwart zit er nu op.......

Het grootste meer van de wereld

Vanuit Irkutsk maken we een trip naar het Baikal meer, dat ligt zo'n 70 kilometer verderop. Prachtig helder water. Bij de lunch proberen we de lokale specialiteit: gerookte Omul. Een vis die alleen in het Baikal meer voorkomt, qua smaak lijkt het een beetje op paling en makreel. Erg lekker, zelfs voor de niet-viseters onder ons!

De volgende etappe van de treinreis voert ook voor een groot deel langs dat enorme meer. Het is net zo groot als ruim 3/4 van Nederland, echt ongelofelijk. Het is ook het diepste meer ter wereld: zo'n 1635 m diep. Het landschap dat nu aan ons voorbij trekt is adembenemend: bergen met sneeuw aan de ene kant en het meer aan de andere kant.

De reis verloopt zeer voorspoedig, onze coupegenoten zijn 2 Engelsen die een jaar lang gaan reizen. We verbazen ons over de hoeveelheid spullen die de Mongolen heen en weer slepen, hele pakketten vol met schoenen en jeans gaan het gangpad op en neer. Bij de Russisch-Mongoolse grens staan we dan ook 4 uur stil omdat er veel gesmokkeld wordt op deze route. Maar goed, na 4 uur en de nodige stempels mogen we weer verder rijden. Het gesleep begint opnieuw, want de spullen worden weer terug verdeeld. Het blijkt dat iedereen zoveel kilo schoenen, tassen en jeans mee mag nemen, dus de handelaren verdelen de spullen gewoon onderling. Bij de Mongoolse grens wachten we nog een keer anderhalf uur en dan kunnen we echt verder: richting Ulaanbaatar, de hoofdstad. Het is inmiddels midden in de nacht, dus we proberen een beetje te slapen. Bij het wakker worden zijn we in een totaal ander landschap terecht gekomen: van de Russische berkenbomen met water is het nu een zandgele steppe met hier en daar zo'n ronde tent. De weidsheid is prachtig!

Inmiddels zitten we in het centrum van Ulaanbaatar te brunchen in de zon. Bij Helmut Sachers kaffee...... Sacher Torte en espresso... heel erg Mongools.... en met gratis wifi! ;-)

Oh ja: de cola werkt prima en we hebben een enorme verzameling reispillen bij ons, dus dat komt allemaal wel goed! ;-)

De eerste etappe in de trein

Op de dag van vertrek haalt de taxichauffeur ons keurig om 21.45 uur op en een half uurtje later zijn we bij het Yaroslavl station. Daar vertrekt om 23.25 uur trein 10 naar Irkutsk.

Er komen 2 Nederlandse meiden bij ons staan en als we uiteindelijk in onze wagon - nummer 7 - terecht komen, blijkt het overgrote deel van onze reisgenoten Nederlands te zijn...... met hier en daar een verdwaalde Rus en een paar Engelsen. Wij hebben wel mazzel: we hebben namelijk een 2 persoons coupe in plaats van een 4 persoons. Dus dat is wel weer mooi. De trein vertrekt en al gauw kruipen we in bed. Roeland eerst boven en ik beneden, maar dat werkt niet zo goed. En dus draaien we het om. Dat ligt beter, Roeland kon bovenin zijn benen niet kwijt. De trein schudt flink, maar het lukt toch om een beetje te slapen.

We zitten vlakbij de amovar, de ketel met heet water, van de trein. Heel erg handig! Het ontbijt bestaat uit thee, een mueslireep en een appel. Het landschap trekt met een rustig tempo aan ons voorbij, de trein rijdt de ene keer ongeveer 50 kilometer per uur en later gaat het sneller, waarschijnlijk hooguit zo'n 90 kilometer per uur. Het geeft je de tijd om de omgeving in je op te nemen. We zien veel bomen, voornamelijk berken, veel water, eindeloze meren lijken het soms, het is een soort moerasgebied waar we doorheen rijden. Hier en daar een houtfabriek, een dorp of soms gewoon een verzameling - in onze ogen - krotten. Hier en daar zien we nog plukjes sneeuw.

De trein stopt ongeveer iedere vier uur, zodat je even naar buiten kan om de benen te strekken, een beetje frisse lucht in te ademen en te kijken naar het schouwspel van de baboesjkas die eten en drinken aanbieden.

Ze verkopen vooral bier en water, maar ook salades, broodjes en gedroogde vis. Het ziet er allemaal heel eetbaar uit, maar toch besluiten we om in de treinrestauratie te gaan eten. Daar zien we alle Nederlanders weer, sommige flink aangeschoten, anderen een beetje doelloos voor zich uit kijkend. Het leven in de trein is eigenlijk heel erg relaxed. Je eet wat, je slaapt wat, je kijkt een beetje naar buiten en je leest. Heel overzichtelijk! ;-) Bij Roeland heeft het geschommel van de trein helaas een ander effect: die wordt er een beetje ziek van. Waarschijnlijk een combinatie van het onderweg zijn, het andere eten en het geschommel: buikkrampen en verhoging is het gevolg. Dus met wat pillen, water en brood maar proberen om zoveel mogelijk te slapen. Het uitzicht is betrekkelijk eentonig: heel veel witte berken, geel riet en veel water. We komen langs plaatsen als Yekatarinenburg (al was dat midden in de nacht), Omsk en Novosibirsk.

Het leuke van de trein is dat het je door een gebied voert waar je eigenlijk niets te zoeken hebt en waar je normaal gesproken ook niet zou komen. Maar het is wel fascinerend om te zien, soms zit je urenlang naar buiten te kijken. Een spelletje doen is er niet bij, dan worden we allebei een beetje wagenziek. Het schommelt gewoon te erg daarvoor, helaas.

Het weer is en blijft prachtig: de lucht is strak blauw. Maar we kunnen merken dat we in Siberie zitten: het is fris buiten. Dat zorgt voor grappige tegenstellingen op de stations: de reizigers op hun slippertjes met een korte broek en een vest, de andere mensen dik ingepakt in hun winterjas en met een muts op.

De coupe wordt 2x per dag gezogen door de provodonitsja's, op iedere wagon zitten er twee, ze wisselen elkaar af. Ze zorgen ervoor dat de WC's schoon blijven, dat de gang en de coupes gezogen worden en ze waken erover dat iedereen op tijd weer instapt. We mogen er namelijk niet altijd uit, sommige stops zijn maar 2 minuten en dan is het niet de bedoeling dat je de trein verlaat.... Het gevolg van dit strenge regime is dat de trein keurig op tijd rijdt.

We zitten nu in een internetcafe in Irkutsk, morgen nemen we de bus naar het Baikal meer. Het hotel voldoet volgens de Lonely Planet niet aan de westerse standaard... en daar moeten we de schrijvers inderdaad gelijk geven. Het leek heel wat bij binnenkomst, maar de kamers (en dan vooral de badkamer) stamt nog uit de jaren 50. Maar goed, na vier dagen wassen in een treintoilet is iedere warme douche meer dan welkom! ;-)

Moskou

Het is stralend mooi weer in Moskou, de gigantische hoofdstad van Rusland. Het is eigenlijk onvoorstelbaar hoe groot deze stad is. Het grappige is dat alles groot is, de gebouwen, de pleinen, de rijen voor de kassa's van het Kremlin en bij de Mac Donalds.... alles heeft typisch Moskouse proporties. Op straat is het relatief rustig, maar bijvoorbeeld op het Rode Plein was het ontzettend druk. Er zijn ook veel militairen in de stad, mariniers en allerlei andere soorten uniforms, waarschijnlijk als gevolg van de 1 mei viering van gisteren. Tegelijkertijd wordt er van alles opgebouwd voor de viering van 9 mei aanstaande, dan is het Victory Day.

Het cyrillische schrift is even wennen, je raakt een beetje gedesorienteerd van al die gekke letters. Want je kunt het wel een beetje lezen en toch ook weer niet, heel gek is dat. In de metro moet je goed opletten en stations tellen, dat helpt veel.

Zaterdag zijn we in het Kremlin geweest, de verschillende kathedralen daar zijn klein en van top tot teen behangen met iconen. Tot in het bovenste puntje zijn de kerken van binnen beschilderd, in een van de koepels keek een enorme Jezus op ons neer. In eerste instantie stonden we in een hele lange rij, dus besloten we het op een andere dag te proberen. Maar een ticketoffice iets verderop was een stuk rustiger, daar was een kaartje kopen zo gepiept. Foto's kun je zien in de diavoorstelling op het blog.

In de rij staan in Rusland is een bijzondere ervaring, merkten we al op het vliegveld. Russen houden er niet van om te wachten en dus dringen ze voor. Zonder gene lopen ze van achteren helemaal naar voren om daar direct door te lopen naar het loket. Zelfs als ze er door anderen op aangesproken worden gaan ze door met hun missie: als eerste geholpen worden. Gewoon stug doorlopen en net doen alsof je neus bloedt!

Russische vrouwen zijn een heel ander fenomeen... het gros ziet er echt fantastisch uit. Op hele hoge naaldhakken lopen ze rond. Hele fotosessies hebben we al gezien, op het Rode Plein, maar ook bij het Kremlin: er wordt wat af geposeerd. Heel erg grappig.....

En dan is er nog ons hotel. Ook dat heeft Moskouse proporties: het is gigantisch. 15 etages en 84 kamers per etage, dus reken maar uit. Het is ongelofelijk groot, een ministad. Met een stuk of 5 bars, een casino, een bowlingbaan, natuurlijk restaurants, winkeltjes, maar ook een zwembad, fitnesscentrum en allerlei beautysalons... Kortom: als je een dag geen zin hebt om de drukte van de stad op te zoeken kun je je hier prima vermaken! En dan hebben we het nog niet eens gehad over de verlichting van het gebouw in de avonduren,.. een waar lichtspektakel waar een kermisexploitant jaloers op zou zijn! Maar dat legt Roeland allemaal wel uit in het filmpje.... (mocht je dit in je mail lezen en je ziet geen video: op de blog staat het wel!)

Zondag (vandaag) staat er kunst en cultuur op het programma. We gaan, na het ontbijt, met de metro naar een deel van de stad waar we nog niet geweest zijn. Aan de Moskwa-rivier ligt het Gorky Park aan de ene kant en een beeldentuin met een museum aan de andere kant. Het is stralend mooi weer, dus we beginnen in de beeldentuin. Er heerst een beetje een morbide sfeer, de beelden zijn mooi, maar in veel gevallen erg zwartgallig. In deze beeldentuin zijn na de omwenteling een groot deel van de sovjetbeelden neergezet, dus we zien Lenin, Stalin en Karl Marx tussen moderner werk. Afgewisseld met zeer communistische beelden met oorlogshelden die voor volk en vaderland ten strijde trekken.

Het museum is, hoe kan het ook anders, gigantisch. Het is moderne kunst, van avantgarde tot hedendaags. Het museum neemt ons in 38 (!) zalen mee door de Russische geschiedenis, te beginnen met het einde van de eerste wereldoorlog. De Franse invloeden van Matisse en Cezanne zijn duidelijk zichtbaar, schilders als Kandinsky en Malevich zijn van die tijd. Maar ook de SovjetUnie wordt gevormd en dat zie je terug in de kunst. Het nationalisme viert hoogtij, zeker als Stalin aan de macht komt. Kan ook niet anders natuurlijk, als je iets anders wilde maken was de kans groot dat je opgepakt werd of erger. Het is heel apart en ook leerzaam om zo door de geschiedenis van de 20e eeuw te wandelen.

Na het museum steken we de straat over en laten we ons onderdompelen in de vrolijkheid van het Gorky Park. Een pretpark, halverwege de jaren 50 gebouwd door meneer Gorky. Die wilde graag een groot pretpark en bouwde er dus zelf maar 1. Met 2 achtbanen, draaimolens, een zweefmolen, schiettenten, botsauto's, alles erop en eraan. Heerlijk om lekker mensen te kijken.... de hoge hakken parade gaat onverminderd door.

Nu drinken we een lekker biertje in een heel grappig kroegje met wireless internet ;-).... morgen (maandag) gaan we nog een dag de stad in.... Pas 's avonds tegen tien uur worden we door een taxichauffeur opgehaald die ons naar het station gaat brengen. De trein vertrekt tegen twaalf uur. De eerste etappe duurt een kleine 5 dagen, pas in Irkutsk stappen we uit.

De eerste dag....

Het is toch een gekke dag om weg te gaan.. Koninginnedag. Op een overvol oranjegekleurd Utrecht CS wachten we op de trein die ons naar Dusseldorf zal brengen. Het nieuws over - wat nu een mislukte aanslag blijkt te zijn - hebben we nog meegekregen. De treinreis was prima, zo'n internationale ICE is hartstikke comfortabel. Dusseldorf blijkt een leuke stad, we hebben op de plaatselijke PC Hooftstraat lekker mensen zitten kijken... Erg veel Nederlanders, dat dan weer wel. Nu zitten we in het hotel, want we moeten morgen redelijk vroeg richting vliegveld. Voor een vlucht naar Moskou kun je niet online inchecken, dus we gaan op tijd die kant op. En dan begint het echt.....

Laatste loodjes.....

Nog een paar dagen en dan gaan we eindelijk écht weg! Het heeft iets onwerkelijks, je bent er zolang mee bezig en dan is het bijna zover. Nog 1 dag werken, het huis nog opruimen voor de tijdelijke bewoner, de auto's nog even schoonmaken, voltanken en overdragen... de lijst met dingen die nog moeten wordt steeds korter! Alle tickets zijn binnen, dus we kunnen ook echt weg. Dat is wel prettig... ;-)

Werk, boot en meer

Goedemorgen allemaal en welkom bij weer een nieuwe aflevering van "We gaan op reis en we nemen mee..." In deze aflevering zullen we het hebben over de laatste voorbereidingen, onvoorziene kosten en "the day after".

Allereerst de laatste voorbereidingen. Zometeen zal ik mij vervoegen bij de blonde kapster van Kalle Hairfashion zodat zij mij eens flink kan kaal plukken. Aangezien het tijdens onze reis vast wel warm zal zijn, zal ik aan haar vragen een bijpassend kapsel te fabriceren. (nee, geen tondeuse standje 0, gewoon met de schaar...)

Verder over de onvoorziene kosten. Toen wij onze zeilboot aan het schoonmaken waren voor het nieuwe zeil-seizoen, kwamen we een andere boot tegen die veel beter past bij onze behoeften,.. lekker varen en weinig werk. Dus, kort en goed, de zeilboot is verkocht (aan een jongedame die onnodig ingewikkeld aan het doen was...) en onderstaand bootje gekocht.

Nu hoor ik iedereen denken... "Waarom is dit een boot die beter past bij jullie behoeften? Zouden ze op zoek zijn naar een duikboot? Of een boot die te gebruiken is voor microbiologie?"

Nou,... zoals hij er in deze staat uitziet natuurlijk niet, maar het is een polyester roeibootje van 4 meter lang en in het midden 1,35 breed, genoeg zitplekken voor 5 man en genoeg opbergruimte voor de accu (van de motor), kussens, touwen, anker, schoonmaakmiddel en dan is er óók nog genoeg ruimte over om nog wat lekkers mee te nemen!

Goed, beste lezer, u begrijpt al,.. deze boot is inmiddels boven water gehaald, schoongemaakt (minimaal 30 kilo modder uitgehaald en een tiental rivierkreeftjes) en zie hieronder het eindresultaat:

Kijk, dat ziet er beter uit he? Bootje is niet lek, heeft aan de binnenkant op de bodem een soort leefgrint en vaart heerlijk. (Theo Breimer, bedankt voor het helpen met schoonmaken in de ziedende hitte).

Voor reserveringen, bel :......

Dan zijn we nu aan het einde gekomen van deze aflevering van "We gaan op reis en we nemen mee..." met het onderwerp "the day after". Als je terugkomt van zo'n lange reis, dan is het handig om dan uitzicht te hebben op werk. Nou, dat is inmiddels geregeld, ik heb een baan bij de KNAW (voor de mensen die denken dat dit iets met schaatsen of atletiek te maken heeft,.... neeeee,... het is de Koninklijke Nederlandse Akademie voor Wetenschappen) als Incidentmanager. Ik begin daar 1 juli en zal dan waarschijnlijk meteen vol aan de bak moeten, want ik heb begrepen dat er veel te doen is. Maar goed, ik heb 2 gesprekken gehad en daardoor een goed beeld gekregen van de organisatie en ik heb er zin in!

We kunnen weer een aantal dingen afstrepen. Het huis is verhuurd (de huurder is gisteren wezen eten en vond het geweldig), de kapster zal mij zometeen een zomers kapsel aanmeten en Mireille is nog druk bezig om de laatste klussen af te maken.

Succes schatje!

.... ik neem nog even een kopje koffie, waarna ik eens rustig naar het centrum ga lopen en dan maar eens moet kijken wat ik zo de komende dagen allemaal nog wil gaan doen.... heeeerlijk, een aantal dagen vrij.

Lichtgewicht

Alle spullen zijn gekocht, tijd om te kijken of het allemaal in de rugzakken past. Gisteren hebben we alles van zolder gehaald, kleding erbij gezocht, eten verdeeld.... kortom: proef inpakken. Ik had het idee dat we redelijk economisch ingekocht hadden, we hoeven geen dikke kleding mee te nemen en al dat sneldrogende spul neemt heel weinig ruimte in... maar toen de berg spullen verspreid over het bed lag, begon ik daar toch ernstig aan te twijfelen. Gelukkig heeft Roeland een flinke rugzak van 85 liter, ik een van 65, we hebben 2 dagrugzakken en ik heb nog een 'reishandtas', dus we kunnen heel veel meenemen..... Als het nodig is.

Maar: het is niet nodig. Tuurlijk, de rugzakken zitten tot de nok toe gevuld.... Maar dat is het dan ook. We hoeven maar 1 dagrugzak mee te nemen, 2 is gewoon echt niet nodig. Op de weegschaal wachtte de volgende verrassing: Roeland zijn rugzak is maar 11,5 kilo (normaal meestal 15) en die van mij is nog lichter: 8,5 kilo (terwijl ik vaak 14,5 kilo in mijn rugzak weet te proppen)! Heeft natuurlijk allemaal te maken met de noodlessoepjes, die nemen verhoudingsgewijs veel ruimte in, maar wegen natuurlijk helemaal niets. En als we uit de trein komen, hebben we ook dat volume niet meer bij ons. En dat is een heerlijk vooruitzicht!

Noodles

Neem zelf eten mee als je met de trein gaat.... Dat advies krijgen we van alle kanten. Van mensen die de Transmongolie Express gedaan hebben, van de schrijvers van de Lonely Planet, van de bloggers op internet. Je kunt wel eten kopen aan boord van de trein, maar het is vaak smakeloos. Er staan oma's met zakjes met eten op de stations, maar goed, dat is alleen maar op de stations in Rusland. En omdat wij het niet zien zitten om meer dan een week lang smakeloos te eten, zijn we gisteren in de buurt van de Makro bij één van de vele Aziatische toko's die je daar hebt naar binnen gewandeld. En met een aantal bakjes met noodlesoep (of is het noodlessoep?) weer naar buiten gekomen. Het voelt wel wat gek, normaal gesproken maken we grapjes over die rechtgeaarde Hollanders met zoveel eten gaan lopen slepen. Maar goed... blijkbaar hoort het er dit keer bij..... ;-)

Telefoon, camera en laatste dagen...

Ja,.. ja... ja! Eindelijk, ja, eindelijk is mijn Tri-band telefoon geleverd en ik ben er heel erg blij mee... check die mooie telefoon. Het is een speciale David Guetta editie,.. nu weet ik niet precies waaraan ik dit kan zien, maar hij doet het erg goed.

Verder hebben we toch besloten om een digitale videocamera te kopen. Nu kun je kiezen uit duizenden modellen, maar wij willen een kleine, handzame camera die video opslaat op SD-kaartjes, met een flinke zoom en voor weinig geld. Ja, die zijn er,.. en Mireille is nu een trotse eigenaar van een JVC GZ-MS100 camera. Kekdingetje... Tuurlijk, voor weinig geld hoef je geen wonderen te verwachten, maar hij is beter dan ik gedacht had.

En ja,.. dan natuurlijk het mooiste nieuws,.. vandaag en morgen nog werken,.. en dan ben ik vrij!!!

Gadgets!

Het leuke van zo'n blog is dat je er allemaal leuke gadgets aan toe kunt voegen. De diavoorstelling, bijvoorbeeld. Nu staan daar nog foto's van het Weespse Winter Wonderland, maar zodra we onderweg zijn verschijnen daar natuurlijk de foto's van de trip.

En ik vond een gadget waarmee je ons makkelijk kunt volgen. Denk ik. De zogenaamde volgers zijn toegevoegd. Daar kun je een mailadres achterlaten en als het goed is, krijg je dan bericht als wij een nieuw bericht hebben geplaatst. We gaan ook dat nu even testen.... Daar is het blog nu nog voor. Beetje testen, kijken hoe dingen werken, beetje oefenen met foto's plaatsen en dergelijke. Zodat we alle wielen uit hebben gevonden op het moment dat we onderweg zijn.

Inmiddels heb ik de conclusie getrokken dat dat dus niet werkt. Dus die gadget sneuvelt weer. Ik ben er (dankzij Xander) wel achter hoe ik meer dan 10 mailadressen op kan geven die automatisch bericht krijgen als we iets nieuws publiceren. Dus als je op die lijst wil, mail even naar mireillevdw@gmail.com en dan wordt het geregeld!

Zoals Roeland gisteren al aankondigde: ik heb de paspoorten inderdaad opgehaald. 4 grote stempels (of eigenlijk zijn het stickers tegenwoordig) erin, alle visa zijn geregeld! En Roeland heeft de komende week twee tweede gesprekken...., dus fingers crossed!

GSMPlaza... deel 2

Ja dames en heren, dit is deeltje 2 van de GSMPlaza klucht. Het geld dat ik betaald had aan die prutsers is teruggeboekt! Jahaa, ik ben er vanaf,....

... zit nog wel te wachten op de telefoon, die ik bij Bestekeus.nl heb besteld.

(zou je net zien dat het uiteindelijk hetzelfde bedrijf is....)

We wachten nog even af! Oh ja, Mireille is op dit moment naar het Visumbureau om onze paspoorten en visa op te halen! CHECK!

Lijstjes afwerken

Het vertrek komt steeds dichterbij. Nog 23 dagen, om precies te zijn, en dan gaan we onderweg. Het aantal vinkjes op de verschillende lijstjes groeit gestaag verder. Ik hoop dat ik vandaag bericht krijg van het visumburo dat ik de paspoorten op kan halen. Op hun website kan je de paspoorten volgen. Zo weet ik dat we de stempels voor China, Mongolie en Vietnam al hebben en dat de boel vandaag terugkomt van de Russische ambassade.

Het geld is gehaald, de jongen van het GWK heeft ons heel veel kleine coupures mee gegeven. Handig voor op de korte stops van de trein! De prikken en de malariapillen hebben we, alle kleding en handige reisgadgets zijn ingeslagen, Roeland heeft inmiddels ergens anders een telefoon besteld (en moet ook daar weer op wachten, maar dat terzijde), we hebben een globaal idee van de route... Kortom: ready, steady, go!

Voor de reis hoeft er zo goed als niets meer te gebeuren, de komende 23 dagen. Roeland moet nog 6 dagen werken, ik ietsje meer. Die lijst is eigenlijk het langst... om eerlijk te zijn. ;-)

Internetwinkelen is niet altijd voordeliger en handiger!

Wij zijn van de internetcultuur,.. we staan er middenin! We bestellen ons suf op internet. Boeken, computeronderdelen, telefoons, kleding, noem maar op!

Tot nu toe was dat altijd veel goedkoper, maar soms gaat het fout,... soms goed fout.

Ik zit nu nog na te gloeien van een telefonisch onderhoud met GSMPlaza.nl. Voordat ik helemaal los ga, even een korte situatieschets:

We gaan naar Azië (...duhh) en ik wil dus een telefoon die het daar ook doet. Dus, ik op zoek naar een Tri-band telefoon. Na enig zoeken vind ik een mooie Samsung J600 telefoon bij GSMPlaza.nl voor slechts 69,50. Meteen besteld want dit is een geweldige deal!

We horen 3 dagen niets... en dan ineens,.. een mailtje.
"Beste blablabla, de LG KP130 telefoon is naar u onderweg en via T&T nummer XXXXX te volgen op....."

LG? .... ik had toch een Samsung besteld? Even checken... oh ja,. bleek een low-low-low budget telefoon te zijn van 27 euro... Nou, even bellen dan maar, foutje,.. kan gebeuren.

"Ehh ja, dat is wel raar... nou, u kunt het pakket gewoon weigeren en dan sturen wij de J600 alsnog op.... of nee, die sturen we niet op, want hij is niet meer leverbaar."

....ok,... en nu?

"Nou,.. u kunt een andere telefoon uitzoeken." Goed, na even speuren op de site van Typhone.nl (GMSPlaza bleek overgenomen door Typhone) vond ik de opvolger... de J700. Kektelefoontje met alles wat ik zoek. Tuurlijk was wat duurder, maar dat geld kon ik wel overmaken als de telefoon geleverd was.

.... emailstilte... en weer een mailtje:

"Geachte heer Stoter,... de J700 is helaas niet leverbaar..blablablablabla...." Wel godver$#%^$%^#$%! Dus weer bellen.

"Ja, dat is inderdaad vreemd, want ik zie dat de telefoon gewoon leverbaar is". Op mijn opmerking dat het wel vreemd is dat hij andere dingen ziet dan het eigen systeem, werd afgedaan met "Ja, maar die mailtjes worden automatisch gestuurd he?" ...Alsof ik debiel ben...

(mensen die mij een beetje kennen,.... dit is niet goed voor mijn nachtrust)

Maar goed, er werd beloofd dat hij uiterlijk morgenmiddag verstuurd zou worden (= gistermiddag)... dus ja, je hebt weinig keuze dus je wacht.

...en wacht,.. maar geen mailtje met verstuurbericht.

Ik was toen al flink pissed...

Vandaag maar even gebeld... "Ja, nee, de telefoon is gewoon onderweg hoor, ik kan dat op de TNT site zien, als u daar het nummer invult dan kunt u dat ook zien".. Goed, let op, nu wordt het lachen..

Roeland: "Dus, meneer, ik vertel u net dat ik geen verzendbericht van u ontvangen heb. Gaat u mij nu vertellen dat ik het nummer in moet vullen op de site van TNT en dat ik dan kan zien waar mijn bestelling is? Denkt u dat ik niet helemaal goed bij mijn hoofd ben ofzo?
GSMplaza:"" Nee meneer, u moet het nummer dat u in de email heeft gehad.....ehhhh... u zei dat u geen mail had gehad...ehhh.. heeft u een momentje?"

Tijdens het momentje leg ik uit aan een collega dat ik het gevoel krijg dat daar geen mensen zijn aangenomen op intelligentie en dat ik dit soort dingen absoluut niet pik.... ja, en dan blijkt dat meneertje GSMPlaza dit ook heeft gehoord... die werd pissed... hahahahahaha

Dus, we vervolgen ons gesprek,..allebei pissig..
GSMPlaza:"Nou, u kunt de telefoon gewoon weigeren en dan sturen wij het geld terug... Ben u dan gelukkig?"
Roeland (natuurlijk op een treiterende manier): "Ehh, ja, nou, gelukkig. Liever heb ik natuurlijk een leuke telefoon die zonder gezeur opgestuurd wordt, maar ja, ik wacht de levering wel af..."

Nog geen half uur later, Mireille aan de lijn: "De postbode staat hier met die telefoon, maar we moeten nog wel even 19,50 rembourskosten betalen... moet ik dat doen?" Voor de oplettende lezer... nee, dat doen we dus niet, maar ik wel meteen weer even bellen.. Zelfde gastje aan de lijn,.. poeslief ineens.

GSMPlaza: "Ja, dat is heel vervelend en ik snap dat het raar is dat u nu ineens moet betalen,.bla bla bla,... maar als u het geld nu betaald, dan storten wij het later..."
Roeland: "Meneer, ik heb een beter plan... stort het aankoopbedrag maar terug, het pakket is al geweigerd. Ik heb namelijk totaal geen vertrouwen in jullie toko en ik accepteer niet dat ik zo als klant behandeld wordt. Dus als jij nou even regelt dat het geld ASAP op mijn rekening staat, dan kunnen we deze soap afsluiten..."
GSMPlaza: "Als u dat wenst..."
Roeland: "Ja, dat wens ik ja."

Welk gedeelte van klantenservice hebben zij bij GSMPlaza niet begrepen? Wat een stelletje prutsers zeg... niet normaal.

.......

Oh ja, we hebben ook nog goed nieuws! We zijn gisteren bij de Perry Sport en Decathlon geweest en de laatste overhemden en sneldrogende shirts gekocht... Kost geen drol en prima kwaliteit. De winkels op internet waren veel duurder voor waarschijnlijk dezelfde kwaliteit.

Dus ja, op de telefoon na, zijn we al helemaal klaar voor de reis! Hiephoi!

Alle gekheid op een stokkie

Ja dames en heren,... en toch,... en toch waren er weer een aantal mensen die erin getrapt zijn. Bekijk hier de andere leuke grappen en grollen...

De oogst van 1 april

Bedankt voor de leuke reacties!

....helaas, we gaan niet....

Helaas, helaas, helaas,.... we balen hier allebei heel erg van, maar de reis kan niet doorgaan. We kregen gisteren bericht dat Mireille eerder moet beginnen bij de Wereldomroep, op 20 april al. Sterker nog, als ze eind april niet beschikbaar is, dan gaat de hele klus niet door, want ook bij de Wereldomroep moet bezuinigd worden. En omdat ik nog steeds geen werk heb kunnen vinden, met dank aan de economische crisis, durven we de gok niet te nemen.

Ja, jullie zullen begrijpen dat we allebei zo verschrikkelijk balen dat we eigenlijk helemaal geen zin meer hebben in deze blog.

Excuses aan iedereen, maar ik word erg verdrietig van het schrijven van deze post...

....Mireille en Roeland

Reageren?

Ik krijg de laatste dagen regelmatig de vraag: hoe kan ik een reactie plaatsen? Dat is heel simpel... onderaan het bericht klik je op de reacties, dan verschijnt er een invulformulier. Je moet dan bij reageer als klikken, dan komt er een menu met verschillende opties. Het handigste is om OpenID te kiezen. Je krijgt dan een nieuw scherm, daar kan je gewoon je naam invullen. Klik op doorgaan. Als dat klaar is, kun je een reactie schrijven en klikken op reactie plaatsen.

Als het goed is, werkt het dan. Soms werkt het niet, dan moet je het later nog maar eens proberen. Of gewoon een mailtje sturen, want dat kan natuurlijk ook!

Iedereen is bezig met onze reis!

Ja, dat klinkt misschien vreemd, maar iedereen is er nu mee bezig. Ik had dinsdag een sollicitatiegesprek bij Caesar Groep. Heel positief gesprek en ik mag door naar de tweede ronde. Toen ik vertelde dat we 8 weken gaan reizen door Azië kreeg ik een aantal tips voor bounty-stranden in Thailand! Kun je nagaan, ik krijg bijna het gevoel dat de interviewer het nog leuker vond dan dat ik het vind... ;-)

Verder komen Xander en Vivian vanavond op bezoek,.. niet alleen om gezellig te eten, maar vooral omdat zij tijdens onze afwezigheid de WII mogen lenen en hem nog even moeten proberen. Sterker nog, er waren in eerste instantie meer kapers op de kust, maar die zijn inmiddels al voorzien.

Veel mensen lezen onze Blog en volgen zo onze voorbereidingen, waardoor we zo af en toe ook nog leuke tips krijgen.

Zo zie je maar, iedereen is bezig met onze reis.

Oh ja, voordat ik het vergeet,.. we hebben nog meer spullen in huis die wij even niet zullen gebruiken. Goed, wie wil kan intekenen op onze fietsen, boot, koelkast, opblaasbedden, tent of misschien wel onze bankstellen? ;-)

Online voorpret

Het leuke van internet is dat je allerlei dingen alvast kunt bekijken en uitzoeken. Waar gaan we heen, wat gaan we daar doen, waar zullen we slapen? We hebben al een beetje zitten kijken: in Moskou komen we in dit hotel terecht: Hotel Cosmos. Soms moet je heel even slikken: zo zijn de recensies van het hotel in Irkutsk erg slecht: Hotel Irkutsk. Onze ervaring leert dat het vaak wel meevalt.... en als het toch tegenvalt is het gelukkig maar voor een paar nachtjes! ;-) De volgende stop is in Ulaan Baatar: Peace Bridge Hotel. Het eindpunt van de eerste etappe is Beijing en daar heeft de dame van Koning Aap een soort oase voor ons geregeld, een zogenaamd courtyard hotel: Bamboo Garden Hotel Beijing Dat ziet er toch geweldig uit!

Aan het einde van de vakantie gaan we bij Stephanie, Erik en Roos op bezoek in Singapore. Met een beetje hulp van Stephanie hebben we daar een perfecte plek gevonden: De Hangout. Ook die hebben we maar vast geboekt, want dan was het nog heel erg goedkoop! En alle beetjes helpen bij zo'n lange reis!

De recentste ontdekking is de site reisreporter, van het blad Columbus. Die site is vooral bedoeld om foto's te plaatsen, maar er staan ook geweldige tips op. Bijvoorbeeld waar je in Hoi An (Vietnam) het beste kan gaan eten, een goede slaapplek in de buurt van de Angkor Wat tempels in Cambodja en de beste plek om in Thailand een massage te boeken. Ik denk dat ik de komende tijd veel op deze site te vinden zal zijn!

2 prikken, pillen en brillen

Gisteravond zijn we met z'n tweeën voor de tweede Hepatitus B prik naar Hilversum gegaan. 2e prik was al voor betaald, maar we moesten ook nog 2 kuurtjes Malarone hebben,.. 266 euries... tjing tjing! Ja, die pillen zijn best duur! Maar goed, het is voor een veilige vakantie.

Daarna maar even, op aanraden van een collega van Mireille, naar de Spec Savers. Ik was daar pertinent op tegen omdat de reclames die ze over ons uitstrooien van zo'n laag en debiel niveau zijn dat ik hun geen euro gun. Goed,... om een lang verhaal kort te maken: Ik een nieuwe zonnebril op sterkte, Mireille 2 nieuwe brillen en 1 zonnebril op sterkte. Een dikke 400 euro lichter verlieten we de zaak... ("En daar zakte bij mij de bril vanaf....").

Als laatste nog even heerlijk gegeten bij een Indonesisch restaurant,... afsluiting van weer een heerlijke dag!

de route in beeld

We beginnen 30 april (ja ja, Koninginnedag) in Weesp en nemen dan de trein (een gewone trein van de NS, nothing special) naar Utrecht CS. Vanuit Utrecht gaan we dan met de ICE naar Dusseldorf. Hier gaan we overnachten in een hotel.

De volgende ochtend nemen we de trein naar het vliegveld van Dusseldorf en nemen we het vliegtuig naar Moskou. Hier blijven we een aantal dagen om lekker te chillen, dingen bekijken en misschien al wel shoppen.

Op de 4e mei nemen we de Trans Mongolië Express naar Beijing met tussenstops in Irkutsk (Baikalmeer) en UlaanBaatar (met een tripje naar een Ger voor een heerlijke overnachting). In Beijing zullen we nog een leuk tripje maken naar de Chinese muur en het zomerpaleis.

Vanuit Beijing nemen we op 17 mei het vliegtuig naar Hanoi in Vietnam. Nu gaan we overstappen op andere vormen van vervoer: taxi, bus, boot, trein en misschien wel een brommer!

Op het laatste kaartje is de route getekend die we willen gaan bereizen in de 5 weken die dan nog resteren... Alles kan natuurlijk veranderen, maar dit zijn de plannen!

visa en verzekeringen

Als je naar Rusland, Mongolie, China en Vietnam wil heb je een visum nodig. In Amsterdam kun je dan terecht bij het visumbureau. Jij levert je paspoort in (met een hele batterij ingevulde aanvraagformulieren en pasfoto's), zij zorgen voor de rest.

Voor Rusland is een aanvraagformulier niet genoeg: daar heb je ook een uitnodigingsbrief én een bewijsje van je verzekering nodig dat je werelddekking ook voor Rusland geldt. En dat laatste bleek heel moeilijk te zijn, mijn verzekeringsmaatschappij snapte niet wat we nodig hadden. Terwijl het heel simpel was: een brief waarop staat dat MK van der Werff en R Stoter verzekerd zijn in Rusland. Hoe moeilijk kan het zijn? Best moeilijk, want tussenpersoon Rob is er drie dagen druk mee geweest. Maar het is gelukt, ik kreeg zojuist het verlossende telefoontje: het 3e formulier dat gefaxt werd is de juiste...... Gelukkig maar.... Als het goed is kunnen we over 3,5 week de paspoorten weer ophalen. Met alle stempels erin voor Rusland, Mongolie, China én Vietnam.

Bits en bytes

Wat gaat er allemaal mee aan apparatuur? Wel of geen videocamera? En zo ja... hoeveel geld willen we daar dan aan uitgeven? Ik ga op vakantie en neem mee... het is een leuk spelletje. Wel een mini-laptop, goede foto-camera en de nodige SD-kaartjesweg en een usb-stick. De mediaspelers niet te vergeten. Een zonne-oplader? Daar zijn we nog over aan het nadenken. Hoe handig is dat? Grote nadeel is dat het grootste deel van onze apparatuur op accu's werkt en niet op batterijen. Accu's moet je vroeg of laat opladen.

En verder zoeken we nog een leuk spelletje voor onderweg. Eisen: het mag weinig ruimte innemen en het moet gemakkelijk onderweg te spelen zijn. Kaartspelletjes zijn de beste optie. Op Cuba vermaakten we ons met Set, maar dat ben ik inmiddels een beetje zat. Bij vrienden ontdekten we Take 5, maar dat is met zijn 2-en niet leuk, bleek op Sicilie. Kortom: tips zijn welkom! Wat speel je onderweg?

Plannen maken

Het plan is.... nieuw plan! In Rome en ook op Cuba heb ik Roeland gek gekregen met deze uitspraak.. ben benieuwd hoe lang het dit keer duurt... ;-)

In ieder geval, het huidige plan voor de route van Vietnam naar Singapore is als volgt: vanuit Hanoi gaan we eerst een paar dagen relaxen rond Halong Bay (bekend van Top Gear en James Bond), om vervolgens naar beneden te zakken. Ter hoogte van Vinh gaan we naar Laos, er schijnt een bus te rijden van Vinh naar Vientiane. Vervolgens staat ook Luang Prabang hoog op de lijst. Vandaaruit gaan we terug naar Vietnam, voor Hue en Hoi An. Next stop: Saigon.

Vanuit Saigon willen we met een boot over de Mekong rivier richting Cambodja. Pnohm Phen en de tempels van Angkor Wat. Ik heb geen idee hoeveel van de 5 weken dan inmiddels op zijn, maar daarna gaan we naar Bangkok en Koh Samet, een paradijselijk eiland. Daar zien we wel verder, dat hangt een beetje af van de tijd die we nog over hebben. We kunnen met de trein naar Singapore vanuit Bangkok, we kunnen ook vliegen of nog een deel van Maleisie doen.

Ik ben benieuwd hoe de uiteindelijke route eruit ziet!

Met de trein......

De trein wordt het belangrijkste vervoersmiddel van de trip. We beginnen met de hogesnelheidstrein, die ons in 2 uur tijd van Utrecht naar Dussseldorf brengt.


Een paar dagen later stappen we in de Trans Mongolie Express. De eerste etappe is van Moskou naar Irkutsk en duurt vier dagen. Tussendoor kan je zo nu en dan de benen strekken op een tussengelegen station.



Etappe 2 is korter: van Irkutsk naar Ulaan Bataar is `maar` 8 uur. Het laatste stuk naar Peking is anderhalve dag.

Dit deel van de reis hebben we geregeld. Maar ook voor de rest van de trip zullen we met enige regelmaat in een trein ploffen. Om van Hoi An naar Ho Chi
Min Stad (Saigon) te reizen bijvoorbeeld. Of van Bangkok naar Singapore.

Het is comfortabeler (hopelijk) dan met de bus en (niet geheel onbelangrijk met die grote afstanden) sneller.

Aftellen

Het is nu week 9 en we vertrekken op 30 april, dus in week 18. Opeens is het vertrek heel erg dichtbij. Nog maar 9 weken! Het meeste regelwerk zit er op, we hebben al uitgebreid gewinkeld zonder dat we geld uitgegeven hebben (met dank aan al mijn opdrachtgevers die me ieder jaar weer irischeques geven rond de kerst), dus we hebben goede schoenen, voldoende reisgidsen en een (toegegeven, ietwat vrouwelijke) goede dagrugzak.

Regelen en regeltjes

Weer een dag vol geregel: de visumformulieren zijn binnen. Die moeten natuurlijk helemaal ingevuld worden, maar er moet ook een batterij papieren bijgeleverd worden. Waaronder een bewijs van de verzekeringsmaatschappij waar op staat dat je werelddekking hebt. Dat staat er bij ons niet op, dus telefoontjes gepleegd en ja, het is onderweg.

Het wachten is nu op de uitnodigingsbrief voor Rusland. Als die er is, kunnen we naar het visumbureau om de visa te laten regelen. Dat duurt vier weken, kost een kleine 200 euro, maar goed, dan is het ook rond. Gelukkig vertrekken we pas over 9 weken, we hebben dus genoeg tijd.

Alle tickets zijn inmiddels geboekt, we hebben een treinkaartje naar Dusseldorf (want om een of andere duistere reden is het de helft goedkoper om via Dusseldorf naar Moskou te vliegen) en ook de factuur voor het eerste deel van de trip is gearriveerd. Kortom: het gaat allemaal voorspoedig.

Alvast geboekt!

Het begin en het eind van de reis hebben we geregeld. De treinreis van Moskou naar Beijing, met stops in Irkutsk en Ulaan Baatar (plus overnachting in een echte Mongoolse ger), het hotel in Beijing (een heus courtyard hotel, zag er erg leuk uit op de foto's) en het hotel in Singapore (met dank aan Stephanie voor de goede tip!).

We wachten nog op de offerte voor de vliegtickets, die zijn inmiddels opgevraagd. En als dat klaar is, dan is het een kwestie van aftellen, inlezen en de juiste spullen verzamelen.....

De voorbereidingen zijn in volle gang!

De prikken zijn gehaald, de treinreis is geboekt, de vliegtickets bijna.... Het aftellen is begonnen!